Ciasto ze śliwkami i pyszną pianką

Wracam do was dzisiaj z pierwszym z moich ostatnich urodzinowych przepisów. Jako że moje święto przypadło w tygodniu, wypadało coś upiec i poczęstować kolegów w pracy, no i dla rodzinki też dobrze coś mieć. A więc zajrzałam na bloga jak zwykle niezawodnej Beaty, wzięłam dzień urlopu (!) i wzięłam się za pieczenie. Poniżej prezentuję wam pierwsze z dwóch ciast, które cieszyły się ogromnym powodzeniem zarówno znajomych z pracy, jak i moich bliskich. :)

Składniki, których będziecie potrzebować, to:

• 3 szklanki mąki
• 2 łyżeczki proszku do pieczenia
• 1 cukier wanilinowy
• 2 łyżki śmietany 18%
• 5 jajek
• 250 g masła
• troszkę kakao
• 200-300 gram śliwek
• troszkę bułki tartej
• trzy czwarte szklanki cukru
• 1 budyń waniliowy z cukrem

Mąkę, proszek do pieczenia, cukier wanilinowy, śmietanę, żółtka z jajek i masło należy zagnieść razem na gładkie, elastyczne ciasto. Może się wydać klejące, więc dopóki samo nie będzie odchodzić od rąk, należy podsypywać je mąką. Do skutku. :)

Tak powstałe ciasto podzielcie na 2 części - mniejszą można (ale nie trzeba) włożyć na godzinę do zamrażarki. Większą rozwałkujcie i rozłóżcie w wyłożonej papierem do pieczenia formie.

Następnie ciasto trzeba delikatnie oprószyć kakaem, rozprowadzając je palcami i na kakao wyłożyć połówki śliwek skórką do dołu, a następnie posypać je niewielką ilością bułki tartej. Dobrze jest zostawić między śliwkami troszkę przestrzeni, żeby nie powstała wodnista masa.

Białka pozostałe z jajek należy zmiksować z niewielką ilością soli tak, aby powstała piana. Do piany, stopniowo, dosypywać niepełną szklankę cukru, po każdym dosypaniu miksując. Następnie, w ten sam sposób, dosypać budyń waniliowy. Masa ma się błyszczeć i być słodka. :)

Ostatni etap to wyłożenie masy na owoce, a następnie (jeżeli włożyliście ciasto do zamrażalnika) posypanie jej startym na tarce ciastem lub jego drobnymi kawałkami dartymi w palcach (jeżeli nie włożyliście :).

Całość wkładamy na godzinę do rozgrzanego na 170 stopni piekarnika.

Voilà!

Przepis dopisuję do akcji:

Cannelloni ze szpinakiem, ricottą i mięsem mielonym

Mam dzisiaj dla was przepis, który poleciła mi koleżanka, pochodzący z ostatniego Kukbuka. Niestety jest on tam przytoczony niezbyt zrozumiale, dlatego pozwolę sobie krok po kroku jeszcze raz go opisać.

Samo danie jest przepyszne i serwowałam je już 3 razy - mężowi, rodzinie z okazji moich imienin i na panieńskim przyjaciółki. Wszystkim smakowało!

W takim razie do dzieła.
Lista niezbędnych składników to:

• 2 puszki obranych, posiekanych pomidorów
• oliwa z oliwek
• 1 cebula
• 3 ząbki czosnku
• sól, pieprz
• oregano, bazylia, tymianek, zioła, prowansalskie
• 200 gram szpinaku
• 300 gram mięsa mielonego (najlepiej wieprzowo-wołowe)
• 1 opakowanie ricotty
• gałka muszkatołowa
• 3 łyżki masła
• 2 szklanki mleka
• pół opakowania cannelloni

Sos pomidorowy:
Na patelni zeszklić posiekaną cebulę i dwa ząbki posiekanego czosnku. Wlać pomidory, całość wymieszać, doprawić ziołami i dusić pod przykryciem według uznania. Ja lubię, kiedy pomidory się ładnie rozpadają, więc robię to minimum 10 minut. Następnie doprawiam do smaku solą i pieprzem.

Farsz:
Szpinak można rozmrozić, ale lepiej zrobić to na patelni i przy okazji dobrze go odparować. Odstawić do ostudzenia. Na odrobinie oliwy usmażyć mięso, rozdrabniając je i doprawiając posiekanym ząbkiem czosnku,  solą i pieprzem. Również ostudzić. W dużej misce łyżką wymieszać razem szpinak, mięso i ricottę, dodając jeszcze do smaku gałki muszkatołowej, soli i pieprzu. Ja za każdym razem za mało doprawiam i jedyny mankament tego dania w moim wykonaniu jest taki, że jest bardzo łagodne. Jak kto lubi. ;)

Po przyrządzeniu farszu na dno naczynia żaroodpornego wlać odrobinę sosu pomidorowego i nadziać cannelloni farszem, układając na sosie. Mi najwygodniej nadziewa się dużą łyżką.

Ostatni punkt programu to sos beszamelowy:
W małym garnku na bardzo małym ogniu rozpuścić masło i dodać do niego mąkę. Wymieszać dokładnie, tworząc zasmażkę. Następnie, cały czas mieszając, małymi dawkami dolewać dwie szklanki mleka. Po wlaniu i wymieszaniu całości tak, aby nie było grudek, zwiększyć trochę ogień. Cały czas mieszając poczekać, aż sos wyraźnie zgęstnieje.

Cannelloni polać pozostałą częścią sosu pomidorowego i sosem beszamelowym. Piekarnik rozgrzać do 190 stopni i zapiekać 35 minut.

Smacznego!!!

Przepis dodaję do durszlakowej akcji "Czas na szpinak 3!":

Makaron ze szparagami i łososiem

Mam przyjemność przedstawić wam dzisiaj przepis, które zrealizowałam na specjalną prośbę mojego Rogalika. Nie jest skomplikowany i idealnie nadaje się na piątkowy bezmięsny obiad.

Składniki, których będziecie potrzebować, to:

• pół pęczka zielonych szparagów
• makaron (powinien być tagliatelle, ja wykorzystałam spaghetti z domowych zasobów)
• 250 gram pieczonego łososia
• 150 gram pomidorków cherry
• 1 łyżka masła
• 2 łyżki sezamu
• 2 łyżki oliwy z oliwek
• połówka cytryny
• sól, pieprz, zioła prowansalskie
• opcjonalnie parmezan

Zacznijmy od łososia, bo będzie nam musiał jeszcze trochę ostygnąć. Należy doprawić go do smaku solą i ziołami prowansalskimi lub innymi ulubionymi przyprawami i wstawić na 20 minut do rozgrzanego na 200 stopni piekarnika. W tym czasie umyć szparagi i odłamać ich zdrewniałe końce. Gotować je w osolonej wodzie (może być też podobno ze szczyptą cukru, ale nie próbowałam) przez 10 minut i po wyjęciu przekroić na połówki. Makaron ugotować al dente, łososia pokroić w grubą kostkę (albo po prostu rozdrobnić, co jest bardziej realne ;).

Na rozgrzanej patelni należy następnie stopić masło i podsmażyć na nim szparagi wymieszane z sezamem. Następnie dolać do nich oliwę, zmniejszyć ogień, dołożyć makaron, łososia i przekrojone na połówki pomidorki. Całość jeszcze przez chwilę razem smażyć, doprawić solą, pieprzem i odrobiną soku z cytryny. Po wyłożeniu na talerz można posypać tartym parmezanem.

I tyle. Smacznego! :)

Przepis dodaję do akcji "Uwielbiam szparagi!".

W ramach diety South Beach - nadziewane cukinie

Dziś wracam do was po długiej przerwie spowodowanej przygotowywaniem raczej monotonnego jedzenia w postaci ryby i sałaty, którym to sposobem odchudzaliśmy się z mężem z ładnymi efektami. Potem było trochę szaleństw, głównie jedzenie na mieście, a teraz znowu wracam do diety - tym razem postawiłam na South Beach, która bardzo mi pasuje, bo pozwala na mięsko i warzywka (trochę chudego nabiału i jajka też mogą być :), a to już pozwala na wykazanie się jakąkolwiek inwencją twórczą.

A więc do rzeczy. Danie nie jest drogie, a przygotowuje się je dość szybko. Będziecie potrzebować:

• 4 duże cukinie
• 1 cebulę
• 4 pomidory lub jedną puszkę całych pomidorów bez skórek
• 1 koncentrat pomidorowy
• 3 ząbki czosnku (chyba, że lubicie mniej)
• 500 gram mięsa mielonego (dowolne - im chudsze, tym lepiej)
• 3 łyżki oliwy z oliwek
• sól, pieprz, tymianek, bazylię, oregano, zioła prowansalskie
• Ser żółty w plastrach zwykły lub topiony light (w wersji dietetycznej)

Piekarnik należy rozgrzać do 200 stopni, najlepiej w opcji grill. W czasie, kiedy się rozgrzewa, przekroić cukinie wzdłuż na połówki i wydrążyć dużą łyżką. Miąższ odłożyć sobie na bok w miseczce, cukinie wstawić do piekarnika na czas przygotowywania farszu - to skróci nam czas późniejszego pieczenia do minimum.

Pomidory, jeżeli nie są z puszki, sparzyć, obrać, pokroić na ćwiartki i wykroić twarde części. Cebulę pokroić w kostkę, miąższ cukinii posiekać. Na rozgrzaną patelnię wlać oliwę, zeszklić na niej cebulę, wycisnąć czosnek i dorzucić miąższ. Całość przez chwilę podsmażać, a następnie dorzucić mięso i smażyć maksymalnie rozdrabniając. Pod koniec dorzucić pomidory i wlać koncentrat, całość wymieszać, doprawić do smaku i na zmniejszonym ogniu odparować wodę i poczekać, aż pomidory zmiękną i częściowo się rozpadną.

Mi farszu zawsze wychodzi za dużo, więc możliwe, że należałoby po prostu zmniejszyć ilość składników, poza cukiniami oczywiście :)

Cukinie wyjąć z piekarnika i wyłożyć na nie nadzienie. Włożyć je z powrotem na jakieś 5-10 minut. Po tym czasie na wierzchu położyć ser i zapiekać aż ładnie się stopi i/lub zarumieni. Pychotka :)

Smacznego!

Dwa rodzaje naleśników (szpinak & tuńczyk) i pomidorki

Zastanawiałam się co mogę zrobić, aby wreszcie móc przyjść z pracy następnego dnia i po prostu to odgrzać. Przypomniałam sobie, że dawno nie robiłam naleśników, a przy okazji chciałam wypróbować przepis z innym rodzajem mąki. I mimo, że nie mamy sezonu na pomidory, nad czym bardzo ubolewam, postanowiłam zgrillować sobie kilka plasterków, bo bardzo mi ich brakuje...

Przepis na naleśniki:

• 800 ml mleka
• 2 jajka
• 200 g mąki krupczatki
• 200 g mąki pszennej
• duża szczypta soli

Całość zmiksowałam i tyle :)

Z tej ilości wyszło mi 12 naleśników, ale w tej materii nie należy mi ufać, bo zawsze wychodzi mi mniej niż podane w przepisie.

Do tego zrobiłam dwa rodzaje farszu, przy czym należy mnie podziwiać (przynajmniej ja sama siebie podziwiam ;), bo dzieliłam swoją uwagę na trzy: w tym samym czasie robiłam farsze i naleśniki, aż cud, że wszystko wyszło!

Farsz ze szpinakiem:

• 350 g szpinaku mrożonego (ja dałam pół opakowania Bonduelle, pierwszy raz go próbowałam i jest świetny!)
• 1 jajko
• 1 ząbek czosnku
• sól
• pieprz
• 100 g sera żółtego startego na grubej tarce
• łyżka masła

Szpinak podgrzałam pod przykryciem, dorzuciłam do niego masło, jajko i wyciśnięty czosnek oraz przyprawy, całość porządnie wymieszałam, żeby nie zrobiła mi się z tego jajecznica. Na koniec dorzuciłam ser i również wymieszałam, pozostawiłam na małym ogniu pod przykryciem aż do momentu nakładania do naleśników, żeby z powrotem ser nie stwardniał, do czego miał tendencję (cóż, gouda).

Farsz z tuńczykiem:

• puszka tuńczyka w oleju
• 6 pieczarek (ale można dać nawet więcej)
• 1 cebula
• 100 g sera żółtego startego na grubej tarce
• pieprz

Pieczarki pokroiłam w plasterki, cebulę w drobną kostkę i całość podsmażyłam na patelni. Zostawiłam do wystygnięcia, a następnie dorzuciłam tuńczyka i ser, całość popieprzyłam. Spokojnie mogłam dać więcej pieczarek i wam też to radzę, ponieważ smak tuńczyka jest dość intensywny i dominuje farsz, dobrze go czymś przełamać.

Przy okazji zareklamuję wam świetny przyrządzik, który dostałam od mamy, a sprawił on, że moje sapanie nad krojeniem cebuli w kostkę jest trochę mniejsze :) Wygląda on tak jak poniżej i bardzo ułatwia mi życie!

A wracając do przepisu, zostało już bardzo niewiele. Zawinęłam naleśniki z farszem i wrzuciłam na 10 - 15 minut do piekarnika, a w międzyczasie do tych ze szpinakiem zrobiłam sos czosnkowy (majonez + jogurt naturalny, 2 ząbki czosnku, trochę soli, pieprzu i ziół prowansalskich), a do tuńczykowych taki: 2 łyżki musztardy, 2 ketchupu, 2 majonezu, 3 jogurtu naturalnego.

Do tego na pokrojone w plasterki pomidory rozsmarowałam wyciśniętą główkę czosnku, posoliłam, popieprzyłam, posypałam oregano, dodałam po kawałku masła i wrzuciłam razem z naleśnikami do piekarnika (200 stopni). Pycha!

Smacznego :)