Babcine jabłkowe przetwory

Tak się ostatnio dzieje, że każda wizyta na działce u rodziny obfituje u mnie nowymi pomysłami na przetwory. Przy ostatniej dostałam całą skrzynkę antonówek zerwanych osobiście przez niekoniecznie szczęśliwego z tego faktu Rogalika ;), więc postanowiłam zrobić wszystko, żeby w zimowe wieczory wynagrodzić mu ten wysiłek pyszną szarlotką albo innym jabłkowym przysmakiem.

Skrzynkę obrobiłam na dwa razy, bo niestety na jedno podejście zabrakło mi i siły, i garnka, i słoików ;)

Przepis według babcinej rady brzmiał tak: Jabłka należy obrać, pokroić na ćwiartki i wykroić gniazda nasienne (najgorsza część). Na dno garnka nalać sporą szklankę wody i wrzucić obrane jabłka. Moje doświadczenie z pierwszego podejścia, kiedy to minimalnie przypaliłam jabłka i dno garnka zbrązowiało i trzeba je było solidnie odmoczyć pokazuje, że jabłka lepiej wrzucać partiami w 10-15 minutowych odstępach, a całość podgrzewać na bardzo wolnym ogniu (który u mnie oznaczał poziom 2 na płycie indukcyjnej) do momentu, aż jabłuszka się rozpadną i powstanie z nich mus, w którym będą pływać nieliczne pozostałe kawałki jabłek. Całość należy co jakiś czas zamieszać, chociaż ja i za drugim razem nie do końca uniknęłam zbrązowienia dna - ale stało się to w o wiele mniejszym stopniu niż poprzednio. Pod koniec do jabłek należy wsypać sporą ilość cukru (kiedy nieśmiało zapytałam babci, ile to łyżek wychodzi w odpowiedzi usłyszałam: Łyżek?! Dziecko, toż to w szklankach trzeba!) i tak na 4-litrowy garnek wsypałam półtorej bardzo dużej szklanki, co się pewnie przelicza na 2-3 takie normalne.

Gorącą zawartość przełożyć do słoików, mocno je zakręcić (tu przydaje się męska siła) i postawić do góry dnami aż do wystygnięcia.

Z całej skrzynki wyszło mi w sumie 8 dużych słoików jabłek, co mnie niezmiernie cieszy :)

Poniżej efekty pierwszej tury:

Przepis dodaję do durszlakowej akcji "Co do słoika?".